Alleen.

Ik voel mij alleen,
kan nergens heen.
Tranen in mijn ogen,
maar ik hoef niets te drogen.
Ik wil schreeuwen van verdriet,
maar de tranen komen niet.
Kon ik maar iets zeggen,
en het uitleggen.
Maar niemand wil het zien,
Ja, jij misschien.
Als je zou weten hoe ik mij voel,
had je nog maar één doel.
Mij troosten en omarmen,
om mij te verwarmen.
Maar ik verbijt de pijn,
en zal dapper zijn.
Dus ik denk aan morgen,
weer andere zorgen.
Dan gaat het misschien goed,
want ik houd moed.
Moed om door te gaan,
zoals ik altijd heb gedaan.

Patricia. 1986  © 2003